നിനവും നിലാവും

ഇത്ര ഏകാന്തമായി പ്രണയിക്കുന്നതെങ്ങനെയാണ് 
ആത്മാവിന്റെ പോലും മർമ്മരമില്ലാതെ..... 

ഇത്രമേൽ ഗാഡമായി
ഒരു നിനവിന്റെ മറവിൽ നീ നിഴലായി നിൽക്കുന്നു......

വിരഹത്തെ പലതായി ചുട്ടെരിച്ചു- ഞാനും........
സൂര്യകിരണങ്ങൾ നിന്റെ - തടവറയിലാണ് !
നിലാവുകൾ നീയണിഞ്ഞ - നഷ്ട്ട സ്വപ്നങ്ങളുടെയും !

മിഴികൾ ആത്മാവിനെ കെട്ടി- വലിച്ചിഴയ്ക്കുന്നതും.....
മൊഴികൾ ഏകാന്തതയിൽ മുങ്ങി മറയുന്നതും- നീയറിഞ്ഞിരുന്നില്ലാ.....

നിനവുകളുടെ തടവുകാരി , നീയിനിയും നീണാൾ വാഴുക !

അന്ധകാരത്തിന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് ഉള്കാഴ്ച്ചയുടെ ഇത്തിരി വെളിച്ചത്തിൽ.....
കഴിയുമെങ്കിൽ - സഖീ
നീ എന്നെയും കൂടെ-
കണ്ടെത്തുക !

നിലാവിനോടൊപ്പം
ഞാനും,
മറയുകയാണ്........

എന്റെ വരികൾക്കിടയിലെ,
മൗനം പോലെ....

നാം ഇനി രണ്ടല്ലാ.....

ഒന്നാണ്‌ !